Over mijn grootste (zakelijke) tegenslag hoef ik niet lang na te denken. Mijn grootste tegenslag was jarenlang namelijk mijn grootste angst. Arbeidsongeschikt raken. Al vanaf dat ik afgestudeerd ben en dus als zelfstandige werkzaam ben was ik bang iets te krijgen waardoor ik niet zou kunnen werken. Want niet werken = geen geld = problemen
Op wintersport bijvoorbeeld durfde ik nooit, stel dat ik zou vallen en iets zou breken…. Als fysio, maar ook als trainer ben je zo afhankelijk van je eigen lijf. Toen ik wel een keer op wintersport durfde stond ik huilend op de piste van angst. Zoals mijn leraar toen steeds zei “je lijf kan goed skiën, alleen je hoofd gelooft het niet”. Zo eng vond ik het, jarenlange angst kreeg ik er in 4 dagen niet uit. Dat ik ondertussen wel Strong Viking Runs deed, is eigenlijk heel krom. Hoe kan je mind je f*cken hé?!
Op 22 mei 2018 ging ik op cursus cardioboksen Om 9 uur verzamelen en na een korte kennismaking gingen we om half 10 actief aan de slag, handschoenen aan, step op en opwarmen. ‘tik links tiks rechts’ je kent het wel en na nog geen 2 minuten maak ik een soort misstap. Bij het opnieuw neerzetten van mijn rechterbeen voelde ik dat het niet goed was. Geen pijn, maar een raar gevoel onder mijn voet. Toen ik naar mijn enkel greep en goed keek, zag ik het meteen. Mijn achillespees miste. Een achillespeesruptuur…. Ik wist meteen, dit gaat lang duren! Mijn angst wordt werkelijkheid. Om kwart voor 10 zat ik achterin de auto terug (gelukkig was ik deze keer met collega naar cursus gegaan).
En lang ging het duren, in totaal ben ik 3 maanden thuis geweest. Op 28 mei ben ik geopereerd en in september kon ik halve dagen werken en sinds november weer full-time. Natuurlijk heb ik niet letterlijk én figuurlijk stilgezeten. Op de SEH in het ziekenhuis maar meteen mijn AOV geactiveerd en binnen 2 dagen had ik voor alle trainingen vervanging en via een uitzendbureau een waarnemer gevonden voor de fysiotherapie. Ik deed al werk voor Lijfstijl Coaches als content lid en toen heb ik gewoon om extra werk gevraagd. Ik kon prima op de bank mooie content maken voor alle aangesloten coaches. En uiteraard liet ik mij af en toe naar de zaak rijden om contact te houden met de trainers en de klanten.
Ook heb ik in deze periode alle plannen voor de verhuizing naar de nieuwe locatie gemaakt. Met krukken en een brace om werd ik door de makelaar rondgereden om locaties te bekijken. Ook maakte ik moodboards over hoe Fytaal er uit moest gaan zien. Ik had tijd genoeg om na te denken 😉
Ook had ik privé mijn portie al wel gehad in het eerste deel van 2018, dus ook daar heb ik veel over nagedacht en zijn er mij veel dingen duidelijk geworden. Dus wat eigenlijk jaren mijn grootste angst is geweest, heeft mij uiteindelijk onwijs veel geleerd.
Ik heb geleerd dat er meer lieve mensen zijn dan je denkt. Vier keer per dag kwamen er mensen langs om mijn hond Gijs uit te laten, eten te brengen, op te ruimen, de was te doen enz. Dan kan je alleen maar dankbaar zijn!
Ik heb geleerd dat je zaak prima door kan draaien als je er zelf (even) niet bent.
En ik heb geleerd dat ik een bedrijf wil hebben die financieel gezond kan blijven als ik er (om welke reden dan ook) niet zelf in kan werken. Want ondanks mijn AOV heb ik financieel best veel moeten inleveren deze maanden. Mijn lange termijn doel is dan ook om over 5 jaar een zaak te hebben waarbij mijn inkomen niet afhankelijk is van mijn actieve uren op de werkvloer. En dat ik meer wil gaan werken aan mijn bedrijf, want ik vind dat namelijk stiekem steeds leuker worden. Dus voor nu werk aan de winkel, uhh gym!
Ik hoop dat jullie mijn blogs net zo leuk vonden om te lezen als dat ik het vond om ze te schrijven. En misschien tot ziens op een beurs (FitFair, gratis tip 😉), cursus of op social media.
Vitale groet!
Doriene